Σάββατο 30 Απριλίου 2011

πυρηνικός θάνατος


'Ενα ερώτημα παιδεύει το μυαλό μου το τελευταίο καιρό...
Τι τα θέλουμε ρε παιδιά τα πυρηνικά εργοστάσια? Σε συζητήσεις με γνωστούς οι απόψεις είναι πολλές, άλλοι υποστηρίζουν ότι η ενέργεια που παράγουν δεν είναι δυνατόν να παραχθεί με άλλο τρόπο, άλλοι απλά λένε και τι να γίνει, άλλοι αναφέρουν την επικινδυνότητα ατυχήματος ως αποτρεπτικό παράγοντα...εγώ πάλι ρωτάω συνεχώς....
Τι τα θέλουμε ρε παιδιά?
Ναι
διανύουμε την πυρηνική εποχή, ο πλανήτης χρειάζεται ολοένα περισσότερες πηγές ενέργειας προκειμένου να καλυφθούν οι συνεχώς αυξανόμενες ανάγκες των ανθρώπων।
Θαρρείς όμως πως κολλήσαμε στη πυρηνική ενέργεια που ναι δε διαφωνώ είναι αποτελεσματική και σε μεγάλη ποσότητα αλλά είναι ο μοναδικός τρόπος να παράγουμε ενέργεια αυτός?
Αν στη θέση των πυρηνικών εργοστασίων αλλά και σε πολλές περιοχές ανά το κόσμο κάναμε εκτάσεις απο αιολικά πάρκα , τα νέα για το κόσμο φωτοβολταικά δε θα παράγαμε ενέργεια?
Αν ήταν όλο αυτό μαζικό σαφώς και θα είχαμε αποτέλεσμα σημαντικό।
Λες και βαλθήκαμε οι άνθρωποι να αλληλοεξοντωθούμε.
Τα προηγούμενα ατυχήματα μέχρι του τελευταίου της Φουκουσίμα δε μας διδάσκουν τίποτα?

Πρώτα το Τσέρνομπιλ ,το Three-Miles-Island στις Η.Π.Α. και τώρα η Ιαπωνία αποτελούν πληγές στον άνθρωπο και στο πλανήτη।
Είναι δεδομένο ότι η πυρηνική ενέργεια είναι εξαιρετικά επικίνδυνη και συνδέεται με απρόβλεπτα ατυχήματα। Και αυτές είναι μόνο οι πιο γνωστές περιπτώσεις.

Ακόμα και σήμερα χρόνια μετά το ατύχημα στο Τσέρνομπιλ γεννιούντα παιδιά με τερατογέννεση, όσοι εργαζόμενοι του εργοστασίου επέζησαν ζουν με τεράστια προβλήματα υγείας।Η περιοχή ακόμα δε πλησιάζεται।...Μοιάζει τοπίο ξεχασμένο απο το Θεό।

Δεν γίνεται κατανοητό απο πολλούς ότι εκτός απο τα πυρηνικά ατυχήματα η πυρηνική ενέργεια μολύνει το περιβάλλον και με πυρηνικά απόβλητα।
Ένας μέσος αντιδραστήρας παράγει ετησίως 20-30 τόνους, χρησιμοποιημένων καυσίμων, τα οποία παραμένουν ραδιενεργά από δεκάδες έως και εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια.



Πυρηνικά όπλα
Πυρηνικά όπλα. Ένας τόνος χρησιμοποιημένων πυρηνικών καυσίμων περιέχει περίπου 10 κιλά πλουτώνιο, αρκετά για την κατασκευή πυρηνικής βόμβας.

Τρομοκρατικά χτυπήματα।
Οι μη στρατιωτικοί αντιδραστήρες και οι μεταφορές πυρηνικών αποβλήτων αποτελούν δυνητικούς στόχους τρομοκρατικών οργανώσεων। Δεν υπάρχει κανένας αντιδραστήρας ο οποίος να είναι σε θέση να αντέξει στην πρόσκρουση ενός μεγάλου αεροπλάνου।




Ο μύθος του κέρδους
Επικρατεί η άποψη ότι τα πυρηνικά εργοστάσια επιφέρουν υψηλά κέρδη ανώ προσφέρουν ενέργεια που είναι φθηνή ।
Αυτό όπως φαίνεται είναι μύθος αφού
παρά τις συνεχείς και μαζικές κρατικές επιδοτήσεις που έπαιρνε για δεκαετίες, η πυρηνική ενέργεια δεν υπήρξε ποτέ φτηνή. Ακόμη και σήμερα η επιβίωση της πυρηνικής βιομηχανίας εξαρτάται από τις επιδοτήσεις, οι οποίες δεν κατευθύνονται στην προώθηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.
Αν οι επιδοτήσεις κατευθύνονταν στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και το θέμα της ενέργειας θα λύναμε αλλά και το ''κεφάλι'' μας δε θα παίζαμε!

ΕΡΩΤΗΣΗ!! Γιατί ρε παιδιά δεν προσπαθούμε να βρούμε άλλες πηγές ενέργειας? Γιατί να γίνουν κι άλλα εργοστάσια και να μην κλείσουν όλα? Με ένα σεισμό παίζονται ανθρώπινες ζωες!
Τώρα θέλουνε πυρηνικό εργοστάσιο στη Τουρκία!!
Ανάθεμα στα κέρδη και τα συμφέροντα που πάνω στις πλάτες του κόσμου χτίζουν νέους τάφους...Λες κι αυτούς τους ''μεγάλους'' που αποφασίζουν δεν τους αγγίζουν οι συνέπειες ενός πυρηνικού ατυχήματος...μόνο αθώα θύματα έχει αυτή η παράνοια?

Τι τα θέλουμε ρε παιδιά?



Δεν υπάρχουν σχόλια: