Πέμπτη 16 Ιουνίου 2011

επειδή κάποιος πρέπει να ντρέπεται ντρέπομαι εγώ για εσάς


Κόσμος στους δρόμους , αστυνομικοί αγκαλιά με κουκουλοφόρους (λες κι αυτό περιμέναμε να καταλάβουμε ότι οι φερόμενοι κουκουλοφόροι είναι αστυνομικοί) , σενάρια συναίνεσης, πολιτικά παιχνίδια και καρεκλοθηρίες κι όλα αυτά στις πλάτες ενός λαού που αιμοραγεί απο καινούργια οικονομικά μέτρα।
Κρύβονται πίσω απο το δάχτυλο τους?
Εδώ η κοινωνία μας βράζει κι αυτοί παίζουν με τα νεύρα μας..
Τι σημασία έχει ποιος θα γίνει πρωθυπουργός? Τους ήθελε η μανούλα τους πρωθυπουργούς και έγινε αυτοσκοπός? Λες και τη χώρα αυτή τη στιγμή τη κυβερνά καμιά κυβέρνηση।।Η Ευρώπη απο την άλλη ανησυχεί για τον κοινωνικό και πολιτικό αναβρασμό και μας ζητά να κάτσουμε σπίτια μας και να βγάλουμε το σκασμό αλλιώς θα μας αφήσουνε στα χρέη μας। Τα ΜΜΕ πάλι χτύπησαν! Μας κατέκλυσαν με υποθέσεις για συναίνεση, εκλογές, παραιτήσεις συμφωνίες και διαφωνίες...

Είπε ο κόσμος ότι για μια φορά στα χρονικά θα συνενοηθούνε και θα βγάλουν άκρη για το καλό της χώρας...μια φορά θα κάνουν το χρέος τους...περιμέναμε όλη την μέρα άφωνοι...
αν και απορούσα πως θα γινοταν να συνηπάρξουν μαζί τα κόμματα εξουσίας (τρομάρα να μας έρθει) με αριστερά κόμματα τα οποία διαφέρουν ακόμα και στη μεταξύ τους ιδεολογία...
τέσσερις θα λαλούν κι ένας θα χορεύει, ο πανταχού παρρόν κοινώς ο κύριος όπου γάμος και η χαρά κι η Βασίλω πρώτη Κατατζαφέρης που πολύ θα ήθελε ένα υπουργείο ευκαιρίας δοθείσης। Επικρατούσε λοιπόν η αμφιβολία για το αν θα έβγαζαν άκρη।
Στο τέλος βγήκε ο πρώτος όλων να μας ανακοινώσει ότι θα ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης, ότι θα αλλάξει τους υπουργούς του, ότι θα προχωρήσει μόνος του να μας βουλιάζει και τέλος ότι η συναίνεση ήταν μια φούσκα και ο άλλος πρώτος της αντιπολίτευσης έθεσε όρους για να συναινέσει επομένως δεν έπραξε σύμφωνα με το συμφέρον της χώρας...
Ο δε άλλος της αντιπολίτευσης σε απάντηση του πρώτου έσπευσε να στηθεί σε μια κάμερα και να πει ότι δε δέχτηκε τη συναίνεση επειδή ο πρώτος δε δέχτηκε τον όρο να πάει άλλος στη θέση του॥επομένως τον κατηγορεί ότι δεν έπραξε σύμφωνα με το συμφέρον της χώρας...για φινάλε έκλεισε όλο το θέατρο παραλόγου με τη φράση τη λύση θα τη δώσει ο λαός...(????)
κι εμένα που η μοίρα μου έλαχε να γεννηθώ σε αυτή τη χώρα, να την αγαπήσω τόσο όσο εκείνη με πληγώνει με το μαύρο μέλλον που μου επιφυλάσει σκέφτομαι πως όλες αυτές οι μπουρδολογίες αυτήν εδώ τη στιγμή δεν έχουν καμία απολύτως σημασία...η πατρίδα μου βούλιαξε κι εκείνοι σαν τα κοκόρια μάχωνται για τη θέση του καπετάνιου...ζητάνε απο το λαό τη λύση λες και ο λαός μας έφερε σε αυτή τη κατάσταση।Τον λαό τον αποκοίμιζαν τόσα χρόνια με υποσχέσεις και ψέμα। Έβαλαν όλοι το χέρι τους στα κρατικά χρήματα, το χέρι όλων μας βούλιαζε σιγά-σιγά στη λάσπη και με το ίδιο χέρι μας χαιρετούσαν ''εγκάρδια'' στις προεκλογικές τους εκστρατείες।Γέμισαν με ανέργους τη χώρα, με πρόσωπα παγωμένα και αγέλαστα και τους ξαφνιάζει η οργή μας...τους εννοχλεί η φωνή μας...μας προτιμούσαν σιωπηλούς για να μπορούν να μας βουλιάξουν μέχρι να μη μπορούμε να βγούμε ποτέ ξανά στην επιφάνεια και να ανασάνουμε। και ναι όλοι τους και όταν λέω όλοι τους το εννοώ όλοι ήξεραν το τι συνέβαινε και το τι θα επακολουθούσε και κανείς δε μίλησε, κανείς μέχρι σήμερα δε παραιτήθηκε για λόγος διαφθοράς και κανείς με ειλικρίνεια δε ζήτησε συγγνώμη απο το λαό।
Σκέφτομαι λοιπόν μέσα στη μιζέρια που μου αναλογεί , αυτή τη μιζέρια που το κράτος έχει πολλά αποθέματα για λαό του πως ΌΛΟΙ τους δεν έπραξαν σύμφωνα με το συμφέρον της χώρας...
''για το καλό της χώρας'' ...τι λέω κι εγώ...
Μόνο το προσωπικό συμφέρον και το πολιτικό κόστος ήταν η έννοια τους।
Καμία άλλη εντολή δεν έχετε απο το λαό απο τα να μας φέρεται πίσω όσα αρπάξατε।Ένας χρόνος αιματηρής θυσίας του λαού για να κάνετε μια τρύπα στο νερό κι έχετε το θράσος να ζητάτε κι άλλες θυσίες। Το ζήτημα της Ελλάδας δεν θέλει αναλύσεις απο οικομολόγους πια αλλά απο κοινωνιολόγους। Γίναμε κράτος φτωχών, ανέργων και ανθρώπων χωρίς αύριο.
Είσαστε σύμμαχοι των πλουσίων και αντίπαλοι του λαού । Τον λαό όμως πλέον τον φοβάστε.
Την είδαμε τη παράσταση σας εχτές και για ακόμα μια φορά μας κάνατε να αναθεματίσουμε την ώρα και τη στιγμή που που γεννηθήκαμε ανάμεσα σας για να μας βάζουν όλους σε ένα τσουβάλι και να μας λένε ''αυτοί οι Έλληνες'' Αίσχος!

Ντρέπομαι καιρό τώρα γιατί εκτός απο τα όνειρα μου, μου τσαλακώσατε και την εθνική μου υπερηφάνεια।Αλήτες μεγάλωσα υπερύφανη που γεννήθηκα Ελληνίδα για να ζήσω σήμερα τις ώρες που η χώρα μου πωλείται κομμάτι-κομμάτι μη έχοντας ακόμα στεγνώσει το αίμα όσων θυσιάστηκαν για τα χώματα της και τη δημοκρατία της...δημοκρατία που βιάσατε ασυστόλως। Καμία δικαιοσύνη σε αυτούς, καμία δικαιοσύνη σε εμάς...ατιμωρησία, διαφθορά και έλλειψη φιλότιμου।Αυτό σας αποτελεί και τίποτα άλλο.
Επειδή κάποιος θα έπρεπε να ντρέπεται, ντρέπομαι εγώ για λογαριασμός σας।
Τώρα τραβάτε όλοι στο διάλο...ούτως η άλλως η κόλαση είναι εδώ.


Πέμπτη 19 Μαΐου 2011

για όλα φταιν οι γκόμενες οι πρώην κι οι επόμενες...


Βρήκε το μάστορα του ο Ντομινίκ।
Η καμαριέρα δεν ήξερε ούτε απο ΔΝΤ ούτε απο διεθυντηλίκια!
Πίστευε ότι μπορεί να κάνει τους ανθρώπους ότι θέλει επειδή έχει εξουσία!
Τώρα στο κελί θα έχει αρκετό χρόνο να σκεφτεί πως θα γίνει άνθρωπος όσο προλαβαίνει!
Δεν ήταν πρώτη φορά που παρενόχλησε γυναίκα ο Ντομινίκ!
Απλά η πρώτη δεν μίλησε έγκαιρα।
Την είχε κλειδωμένη στη τουαλέτα και ασελγούσε εις βάρος της।Η άτυχη γυναίκα δεν μπορούσε να επικοινωνήσει και να ζητήσει βοηθεία!
Όταν ξέφυγε απο τον ορεξάτο Ντομινίκ μίλησε στις αρχές οι οποίες ευτυχώς δε ''χαμπάριασαν'' με το ποιός είναι αλλά με το τι έκανε!

Η είδηση έπεσε σα βόμβα, όλα τα μέσα ενημέρωσης παγκοσμίως το έκαναν πρώτο θέμα!
Όταν η είδηση έφτασε στην Ελλάδα σπεύσαμε ωσάν χαιρέκακα πλάσματα να το λέμε να το ξαναλέμε, να βγάζουμε ανέκδοτα με το θέμα, να κάνουμε λογοπαίγνια με το όνομα του εν λόγω ''κυρίου'' θέλοντας κι εμείς να βγάλουμε το άχτι μας για τον αρχηγό του ΔΝΤ που τόσο μας ταλαιπωρεί τελευταία!

Δε σκέφτηκε κανείς δύο πράγματα που πραγματικά με τρελαίνουν!!
*Τέτοιοι διεστραμένοι , ανώμαλοι κανίβαλοι μας κυβερνάνε και μας ζητάνε τους κόπους μας και τα δεδουλευμένα μας?Σε αυτούς χρωστάμε?
*Βίασε μια καμαριέρα μια μέρα του Μάη κι έγινε χαμός παγκοσμίως...εμάς που μας βιάζει ένα χρόνο τώρα δε το σκέφτεται κανείς?

Υπάρχει θεός τελικά...

τελικά για όλα φταιν οι γκόμενες, οι πρώην κι οι επόμενες...


εγώ με τις ιδέες μου...


Έλεγε ο Νικόλας
''εγώ με τις ιδέες μου κι εσείς με τα λεφτά σας
νομίζω πως τα θέλετε μονά ζυγά δικά σας
δε θέλω τη κουνέντα σας ούτε τη γνωριμιά σας''

Αν ζούσε σήμερα θα έλεγε κάμποσα για όλους αυτούς που μας φτάσανε εδώ...

Δε θέλω να γνωρίζω ποιός έφταιξε απο τους πολιτικούς που κάθε τόσο η Ευρώπη ψάχνει να βρει και ένα καινούργιο ποσό και αφαιμάζει το λαό।
Θέλω να σταθώ στο πόσο απάνθρωπο και παράνομο είναι αυτό το χρέος!
Σε ποιόν χρωστάμε όλα αυτά τα δισεκατομύρια?
Τα χρωστάω εγώ κι εσύ?
Δεχτήκαμε στις πλάτες μας ένα τεράστιο κουνούπι που κάθε μήνα μας πίνει το αίμα απο λίγο।
Το κουνούπι ονομάζεται Ευρωπαική Ένωση και μας ΄΄σβερκώθηκε'' για τα καλά!

Η κυρία Μέρκελ , ο
''ευυπόληπτος'' ''κύριος'' Στρος Καν και η λοιποί βλέπουν την Ελλάδα ως ένα τρόπο να βγάλουν λεφτά!!
Μας δανείζουν με υψηλά επιτόκια και πλουτίζουν!
Δε θα μας αφήσουν έτσι εύκολα να πετάξουμε το κουνούπι απο πάνω μας!

Ακούω για τις επόμενες μειώσεις μισθών και απολύσεις!
Αυτοί πιστευούν ότι τα λεφτά ανήκουν στο κράτος λες και το κράτος δεν αποτελείται απο ανθρώπους!
Οι άνθρωποι πρέπει να πληρώνουν φόρους για αυτό τους χρειάζονται।

Δεν το δημιούργησα εγώ το χρέος σας κύριοι!
Επιτέλους ας καταλάβουν ότι ο λαός δεν αντέχει άλλο!!

Λεφτά υπήρχαν και τα φάγατε και τώρα τα ζητάτε απο το λαό!
Όλοι έφαγαν!!ανεξαρτήτου κόμματος!
και έχουν τα μούτρα να βγαίνουν στα κανάλια και να μιλανε για απολύσεις!

Να μαζευτούν και οι ३०० και να πάνε όλοι στο διάολο να καθαρίσει ο τόπος!
Ψεύτες, ανελέητοι! Αλλά και όλοι εμείς δε πάμε πίσω! Είχαμε τους πολιτικούς που μας άξιζαν!
Και τώρα ψάχνουμε όλοι μαζί για κανένα νέο είδος δέντρου που να βγάζει λεφτά...


Γίναμε οι τελευταίοι, όλη η Ευρώπη η μας λυπάται ή μας κοροιδεύει και ναι θα μου πείτε με όλα αυτά μας νοιάζει τι λένε?
Με νοιάζει είχα μάθει να είμαι περήφανη για τη χώρα μου κι όχι να ντρέπομαι...
μα πιο πολύ με νοιάζει που είμαι ακόμα βάρος στους δικούς μου, που πήρα ένα πτυχίο που δε θα το αξιοποιήσω επειδή κανένας δε προσλαμβάνει πια॥
Τις ιδέες και τα όνειρα μας τα είδαμε μαζεμένα να τα καίνε στο βωμό αυτής της αποπληρωμής του χρέους!

Εγώ με τις ιδέες μου κύριοι, και τα ιδανικά και τα όνειρα μου , τώρα καθόμαστε και κοιτάμε με νοσταλγία το παρελθόν των γονιών μας...
Είχα τη τύχη να δουλέψουν και να μεγαλώσουν τα παιδιά τους...
να αφήσουν κάτι πίσω τους...
Εκτός απο το ότι μας το πήρατε και αυτό το κάτι μας αποκλείσατε την ελπίδα να μπορέσουμε να αφήσουμε κάτι εμείς॥
Θα περάσει και η γενιά μου και οι επόμενες σαν μια κουκίδα στην ιστορία σας που αποπλήρωνε το χρέος!!!

ΤΟ ΧΡΕΟΣ!!
Οι Γερμανοί που μας ζητάγανε στη παλιοφυλλάδα τους το Παρθενώνα για να ξεχρεώσουμε δε μας χρωστάνε?
Δεν έχουν χρέος εκείνοι προς την Ελλάδα?
Το ξέχασαν το Δίστομο?
Πόσα μας χρωστάνε το ξέχασαν? Μας αιματοκύλησαν και το παίζουν πολιτισμένοι?
Αν καταρεύσουμε σα κράτος ποιος θα αγοράζει τα αμάξια τους?
Ξέχασαν και τους κολοσσούς που φύτεψαν στην Ελλάδα?

Αναθεματισμένα κουνούπια που σας ανεχόμαστε πάνω στο σβέρκο μας θα βρούμε την δύναμη ποτέ να σας ξεφορτωθούμε?
Μας τρώνε οι παλάμες μας να σας ρίξουμε καμιά αλλά έλα που μας κρατάτε καλά και δεν τολμάμε।
Ας είναι καλά όσοι ψηφίζαμε για να μας υπερασπίζονται!

Ξυπνήστε με όταν όλο αυτό θα έχει τελειώσει...δεν ευθύνομαι...


Τετάρτη 18 Μαΐου 2011

εκείνη...

Γλυκειά, χαριτωμένη ειρηνική, σεμνή, απαλή και ευαίσθητη, στοργική, αγαπητή, πρόσχαρη φιλόξενη...μάνα, σύζυγος, κόρη και αδελφή।
Εκείνη μια αγκαλιά να χωρέσει ότι αγαπά, να προστατέψει, να φροντίσει, να συγχωρέσει।

Η αρχή της ζωής, η ίδια η δημιουργία είναι η γυναίκα।
Η ιστορία της μέσα στους αιώνες πάντα χαραχτηρίζεται απο αγάπη και στοργή, αγώνες θυσία, θέληση και εργατικότητα।
Είναι η προσωποποίηση της καλαισθησίας। Με όσα μέσα διαθέτει προσπαθεί πάντα να είναι όμορφη και θελκτική।
Είτε φοράει γόβες , είτε απλό σανδάλι, είτε φοράει ένα πανάκριβο φόρεμα είτε ένα απλό τζιν είναι τέτοια η φύση της που το αναδεικνείει και τη γοητεύει! Η γυναίκα ότι σωματότυπο και να διαθέτει είναι όμορφη!Δεν υπάρχουν άσχημες γυναίκες!Η καθε μία έχει ξεχωριστή ομορφιά!
Λάτρις των λουλουδιών, της εκδρομής και της ποίησης। Ο ρομαντισμός είναι στη φύση της και δε θα την άφηναν ποτέ ασυγκίνητη τα λόγια αγάπης και έρωτα απο τον άνθρωπο που αγαπάει!Η γυναίκα τους χτες με τους κορσέδες και την προσωπική συστολή με τη γυναίκα του σήμερα με το αυτοκίνητο και τη θέση σε πολυεθνική έχουν πολλές διαφορές όπως είναι φυσικό αλλά και πολλά κοινά όπως η σταθερή και αυτονόητη αγάπη στα παιδιά τους.


Μητέρα στοργική, υπερπροστατευτική।
Εννέα μήνες φέρει μέσα της το θαύμα της δημιουργίας! Οι οδύνες του τοκετού είναι ανεπαίσθητοι, τίποτα, παρελθόν όταν αντικρίσει το παιδί της !Απο εκείνη τη στιγμή στο κόσμο υπάρχει εκείνη και το μωρό της! Στα μάτια του παιδιού της βλέπει όλο το κόσμο!!
Το στήθος της είναι η πρώτη του τροφή, το πρώτο δώρο της.
Δίπλα στη φούστα της θα κάνει τα πρώτα του βήματα , ένα πρωινό θα της χαμογελάσει και θα πει τη πρώτη του λέξη।
Όταν αρρωστήσει εκείνη θα είναι στο προσκέφαλο του, όταν πέσει και χτυπήσει θα είναι εκεί να το παρηγορήσει και να φροντίσει τη πληγή।
Θα του μάθει τα πρώτα του γραμματάκια και θα καμαρώνει να το βλέπει κάθε μέρα να μαθαίνει το κόσμο.




Σύζυγος , σύντροφος του άντρα σε κάθε δυσκολία। Η γυναίκα ποτέ δε σκέφτεται τι θα πάρει αλλά τι θα προσφέρει στον άνθρωπο που αγαπάει।Δωτική στον έρωτα।Όταν ερωτευτεί κάνει τον άλλο κομμάτι του εαυτού της।Όταν αγαπήσει γίνεται ο άλλος ο κόσμος της, ο αποδέκτης της αγάπης της είναι ο αποδέκτης της ψυχής και του σώματος της.Είναι πάντα εκεί να φροντίσει, να συμπαρασταθεί στον πατέρα των παιδιών της ।

Το σπίτι της ήταν ανέκαθεν το βασίλειο της!Ακόμα και σήμερα η εργαζόμενη γυναίκα πάντα φροντίζει να είναι το σπιτι της καθαρό και όμορφο για την οικογένεια της!
Οι δουλειές του σπιτιού παρόλο που μοιράζονται σε αρκετά σπίτια στα μέλη της οικογένειας, η γυναίκα αναλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος αυτών।
Έτσι μέσα σε ένα εικοσιτετράωρο καλείτε να είναι εργαζόμενη, νοικοκυρά, μητέρα και σύζυγος!
Όταν συναντά την υποστύριξη των δικών της ανθρώπων είναι χαμογελαστή και ευτυχισμένη παρόλο το δύσκολο ρόλο που έχει αναλάβει.
Οι μέρες που ζούμε άλλωστε επιβάλλουν την εργασία και των δύο!



Η θέση της στη κοινωνία δεν ήταν πάντα όπως σήμερα।
Η γυναίκα (του δυτικού κόσμου) έδωσε αγώνες να αποδείξει ότι είναι ίση με το ''ισχυρό'' φύλλο।



Ο φεμινισμός σαν κίνημα σαν τη σπίθα θέριεψε και σαν φωτιά παράσειρε πολλές γυναίκες στη θέρμη του। Δεν μάχονταν τους άντρες τους, μάχονταν το κατεστημένο ζητώντας τα δικαιώματα τους.
Η γυναίκα απέδειξε πως μπορεί να είναι και μάνα, και σύζυγος αλλά και εργαζόμενη।



Με τα χρόνια οι άνδρες τη δέχτηκαν ως ίση και μπόρεσαν να συνυπάρξουν και ως συνάδελφοι στον ίδιο χώρο εργασίας।
Η γυναίκα με δυναμισμό μπήκε στη πολιτική, στην επιστήμη, μα δεν έπαψε στιγμή να είναι παρούσα στο σπίτι της και στα παιδιά της।






Αυτό που αποτελεί πληγή είναι η θέση που έχει ακόμα και στις μέρες μας η γυναίκα της Ανατολής।
Εκεί η γυναίκες πέφτουν θύματα των αντρών οι οποίοι τις αντιμετωπίζουν σαν πλάσματα ενός κατώτερου Θεού।
Εκεί η γυναίκα γίνεται θύμα βίας, λιθοβολείται για μοιχεία , κρύβει τα μαλλιά της σε μαντήλες , τα χείλη της και όλα τα σημεία του σώματος της εκτός απο τα μάτια।
Αποτελούν ιδιοκτησία του πατέρα και έπειτα του συζύγου ττους που μπορεί να τις μεταχειριστεί όπως εκείνος ορίζει।
Αυτή η φαλοκρατική στάση καλά κρατεί ενώ στο δυτικό κόσμο αυτό η γυναίκα μπόρεσε να το αποτρέψει।
Εκείνο που αποτελεί έκγλημα δε είναι η επέμβαση της κλειστής κοινωνίας κάποιων φυλών στην Αφρική , στην γυναικεία σεξουαλικότητα।
Εκεί συμβαίνουν ακόμα και σήμερα κλειτεριδεκτομές προκειμένου να αποκόψουν τη γυναίκα απο την υδονή και την ευχαρίστηση της σεξουαλικής συνεύρεσης।
Επιπρόσθετα συναντάμε φαινόμενα επέμβασης και στην εξωτερική εμφάνιση ειδικά στη Κίνα που φορούν στα μικρά κοριτσάκια ειδικά παπούτσια που δεν θα επιτρέψουν στη πατούσα του κοριτσιού να μεγαλώσει φυσιολογικά αλλά θα την κρατήσει ατροφική σύμφωνα με τα πρότυπα ομορφιάς του τόπου!
Πως παρεμβαίνει έτσι ο άνθρωπος στην ίδια του τη φύση!
Θαρρείς και ακόμα η γυναίκα τιμωρείται στο όνομα της Εύας!

Πέρα όμως απο τις χώρες που προανέφερα , ακόμα κι αν η γυναίκα της δύσης κατάφερε να δείξει ένα δυναμικό πρόσωπο στη κοινωνία , δεν σταματά να πέφτει θύμα ενδοοικογενειακής βίας। Στην Ελλάδα συγκεκριμένα μια στις τρεις γυναίκες αναφέρει ξυλοδαρμό απο το σύζυγο της॥και σίγουρα θα υπάρχουν εκείνες που δεν τολμούν να μιλήσουν।

Η βία στην οικογένεια έχει διάφορες μορφές. Ασφαλώς, η πιο φανερή και η πιο επικίνδυνη μορφή βίας είναι η σωματική. Παρόλα αυτά, μορφή βίας μπορεί να είναι και η ψυχολογική.

Αυτό το συναντάμε

  • Όταν ο άντρας ελέγχει την κάθε κίνηση της συζύγου του και κατακρίνει τις σχέσεις της με τους άλλους ανθρώπους.
  • Όταν την απομονώνει κοινωνικά από φίλους και συγγενείς
  • Όταν συστηματικά την ταπεινώνει και την υποτιμά, την εκβιάζει και την εξευτελίζει
  • Όταν την απειλεί ότι θα της πάρει τα παιδιά
  • Όταν την διαβεβαιώνει ότι δεν μπορεί να τα καταφέρει μόνη της και ότι χωρίς αυτόν δεν πρόκειται να τα βγάλει πέρα

Η βία μπορεί να έχει παράλληλα σχέση με τα οικονομικά
  • Όταν ο άντρας θέλει να έχει τον έλεγχο των εσόδων και των εξόδων της συζύγου του
  • Όταν θέλει να διαχειρίζεται εκείνος τα έσοδα της
  • Όταν θέλει τη σύζυγο του να είναι οικονομικά εξαρτημένη από αυτόν


Οι άνδρες που κακοποιούν τις γυναίκες τους ανήκουν σε όλα τα κοινωνικά στρώματα. Απλώς, αυτοί που ανήκουν στα ανώτερα κοινωνικά στρώματα, έχουν τον τρόπο να καλύπτονται.

Οι γυναίκες δεν κακοποιούνται μόνο από άνδρες που πίνουν ή έχουν πρόβλημα αλκοολισμού. Ούτε βέβαια, όλοι οι άνδρες που πίνουν κακοποιούν τις συντρόφους τους. Το ποτό προσφέρει απλώς, ένα καλό άλλοθι για να απαλλαγούν από την ευθύνη τους. Αν ένας μεθυσμένος κάνει οποιαδήποτε άλλη εγκληματική πράξη δεν απαλλάσσεται αλλά τιμωρείται από το νόμο


Η σωματική βία φτάνει έως το βιασμό και τη σεξουαλική κακοποίηση, σε ορισμένες περιπτώσεις και το φόνο.

Στην Ελλάδα, μία στις δύο γυναίκες που δολοφονούνται κάθε χρόνο είναι θύματα τωρινού ή πρώην συντρόφου τους, ενώ μία στις πέντε γυναίκες υπήρξε θύμα ξυλοδαρμού, τουλάχιστον μια φορά, από τον άνδρα της.


Οι άνδρες που κακοποιούν τις γυναίκες τους ανήκουν σε όλα τα κοινωνικά στρώματα। Ωστόσο, σύμφωνα με τα στοιχεία του Κέντρου Υποδοχής Κακοποιημένων Γυναικών Αθήνας, οι απόφοιτοι τεχνολογικής εκπαίδευσης έρχονται πρώτοι στη σωματική κακοποίηση, σε ποσοστό που φτάνει το 100%, ενώ ακολουθούν αυτοί της πανεπιστημιακής।Η συμπεριφορά του δράστη αποδίδεται καταρχήν σε κοινωνικά αίτια, ενώ σε ελάχιστες περιπτώσεις οφείλεται σε ψυχοπαθολογικά προβλήματα।

Οι γυναίκες κάνουν πολλές προσπάθειες να σταματήσουν να είναι θύματα βίας।Υπάρχουν αρκετές που η αγάπη τους (τραγική ειρωνία)για το θύτη δεν τις αφήνει να μιλήσουν στις αρχές।Πολλές φορές δεν τα καταφέρνουν και καταλήγουν να αυτο-απομονώνονται Κυριεύονται από αισθήματα ντροπής και ενοχής, αισθάνονται οι ίδιες υπεύθυνες για ό,τι τους συμβαίνει।

Όποιος γνωρίζει μια γυναίκα που κακοποιείται από τον άνδρα της, πρέπει να την ενθαρρύνει και να την προτρέψει να σταματήσει να το δέχεται, να ζητήσει βοήθεια από ειδικούς και να απευθυνθεί στην αστυνομία. Ακόμα και αν οι αστυνομικοί τη συμβουλέψουν να μην προχωρήσει και να συμβιβαστεί με τον άνδρα της (διότι έχουν καταγραφεί πολλά τέτοια περιστατικά) δεν πρέπει να το κάνει. Το πρόβλημα σχεδόν ποτέ δεν λύνεται από μόνο του

Επιπρόσθετα η γυναίκα αρκετές φορές γίνεται θύμα εκμετάλευσης ανδρών που τις οδηγούν στη πορνεία। Σε πολλές περιπτώσεις υπάρχουν αναφορές πως εκείνος που τις υποκίνησε ήταν ο ίδιος ο σύζυγος τους!

Πόσο ανόητος μπορεί να γίνει ο άνθρωπος! Θα πίστευε κανείς πως εναντιώνεται στην ίδια τη ζωή। Όχι δεν είναι μόνο ηθικό το ζήτημα είναι κάτι πιο σημαντικό είναι ζήτημα ζωής και σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων।

Η βία γεννάει βία και ο κύκλος αυτός δε κλείνει μέχρι να μας καταπιεί।

Αν δεν έχετε γνωρίζει τη πραγματική θλίψη, τη πραγματική δυστυχία κοιτάξτε τα μάτια μιας γυναίκας που έχει βασανιστεί, έχει πέσει θύμα ξυλοδαρμού και εκμετάλευσης।

Αν πάλι δεν έχετε γνωρίσει τη πραγματική στοργή και αγάπη κοιτάξτε τα μάτια της μητέρας σας, της αδελφής σας, της αγαπημένης σας γυναίκας।










Τετάρτη 11 Μαΐου 2011

ΕΛ.ΑΣ το...''μεγαλείο'' σου...




Κυκλοφορούν ανάμεσα μας δέρνουν και σκοτώνουν ακόμα...
Η δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου δεν ήταν το τέλος της αστυνομικής βίας.

Έχουν καταλάβει λάθος το ρόλο τους!!! Ο ρόλος τους είναι να μαςπροστατεύουν απο την εγληματικότητα.
Να διαφυλάσουν τη ζωή μας. Ζούμε τρελές εποχές. Θέλαμε την αστυνομία όταν μαχαίρωναν στη πλατεία Βικτωρίας τον άντρα που πήγαινε να ξεπαρκάρει για να πάει τα ξημερώματα τη γυναίκα του στο μαιευτήριο!!
Θέλουμε την αστυνομία να μας παρέχει ασφάλεια όχι να μας απειλει!
Θέλουμε την αστυνομία παρούσα και στην ώρα της όταν πάνε να μας κλέψουν, να μας βιάσουν, να μας βλάψουν με κάθε τρόπο.

Θαρρείς και η αστυνομία αυτή τη στιγμή κοιτάει πως θα δείρει και θα πνίξει στα δακρυγόνα συμπολίτες μας στις πορείες και πως θα βασανίσει άμοιρους μετανάστες λες και αυτοί μας φταίνε για τα χάλια μας
Αντί αυτών όμως...
Σήμερα ११ Μαίου २०११ άνδρες των ματ τραυμάτισαν διαδηλωτές που συμμετείχαν στη πορεία.

Σε κρίσιμη κατάσταση με επισκληρίδιο αιμάτωμα στο κρανίο, μεταφέρθηκε άνδρας ηλικίας περίπου 30 ετών ο οποίος τραυματίστηκε κατά την πορεία της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ. Σύμφωνα με γιατρό του Γενικού Κρατικού Νίκαιας που μίλησε στο Newsit, ο άνδρας υποβλήθηκε σε αξονική τομογραφία και εισήχθη αμέσως στο χειρουργείο αφού κινδυνεύει άμεσα η ζωή του.

Οι γιατροί θεωρούν πως οι επόμενες ώρες είναι πολύ κρίσιμες καθώς οι πιθανότητες να ζήσει είναι πενήντα-πενήντα

Αυτοί που ορίζει το κράτος να μας προστατεύουν είναι εκεί έξω και σκορπούν τη βία επειδή απλά μπορούν

Τελικά ο ''μπάτσος'' δεν έχει κυβέρνηση

Αυτοί απορώ δε ζουν το παλμό της εποχής?
Δεν αισθάνονται την αναγκαιότητα αντίδρασης?
Σαν τα πρόβατα μπορούν να στιβάζονται στις κλούβες και να ακολουθούν διαταγές να δείρουν ανθρώπους?
Χτυπάνε σαν σε άψυχα σώματα


Ονόμασαν την επίθεση δολοφονίας σε αστυνομικούς που έγινε πριν απο λίγους μήνες υπόθεση τιμής ενώ μπορούν να ξυλοφορτώνουν πολίτες με τη βούλα του νόμου

Ντροπή και αίσχος
Τις στιγμές που η ελληνική κοινωνία είναι καζάνι που βράζει να υπάρχει αυτή η φασιστική συμπεριφορά αστυνομικών προς τους πολίτες που φωνάζουν για το δίκιο τους

Ο κόσμος δεν αντέχει άλλο , υποφέρει ο καθένας τα δικά του προβλήματα , ξεπληρώνει χρέη που δε δημιούργησε και όταν βγαίνει να φωνάξει υπάρχει πάντα εκεί να τον απειλεί ένας μπάτσος?

Ο κόσμος δεν αντέχει άλλο, σκάβει και χωρέσει βαθιά στη ψυχή του την αδικία αυτής της οικονομικής τρομοκρατίας αλλά δεν υπάρχει πια χώρος...πνίγεται και αυτό πρέπει να βγει
Και πάντα στη γωνία υπάρχει σταθερό το γκλομπ του ''τάδε'' μπάτσου

Ο κόσμος ζει με ανασφάλειες που αφορούν την επιβίωση του και όταν η ανασφάλεια γίνετε θέληση για αντίδραση πάντα υπάρχει εκεί ένας μπάτσος να τον απειλεί με δακρυγόνα λες και αυτό χρειαζόταν ο κόσμος για να κλάψει


Μας θέλουνε κλεισμένους μέσα στα σπίτια μας Πίσω απο τη πόρτα του σπιτιού μας όλοι μαζί να ζωγραφίζουμε το μαύρο μέλλον μας
Δε την θέλουν την αντίδραση

Μας θέλουν στους καναπέδες μας για να μπορούν να μας τρομοκρατούν με τις ειδήσεις των οκτώ

Να λέμε και ευχαριστώ που δε μας τα έκοψαν όλα ακόμα και μας απέμειναν κάποια

Μας θέλουν σιωπηλούς και ήρεμους για να μπορούν να μας σερβίρουν ότι θέλουν αυτοί

Ο κόσμος δεν αντέχει άλλο
Το σύστημα αυτό δεν αντέχει άλλο και το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να μας κρατάνε σε ηρεμία
Η συνειδησιακή ηρεμία όμως δεν είναι καθόλου απλή, καθόλου εύκολη στις μέρες που μας έλαχαν.Προσπαθούν να φημώσουν τον άνεργο, τον μισθοσυντήρητο που αγωνιά για αυτόν και την οικογένεια του και όταν μιλήσει, φωνάξει, διαμαρτηρηθεί τον ξυλοφορτώνουν στο όνομα του νόμου

Θα συνεχίσουν να προσπαθούν να φημώσουν το κόσμο, πάντα θα υπάρχει ένας μπάτσος μέσα στους πολλούς να απειλεί με το γκόλμπ και με τα δακρυγόνα του, να απειλεί με οτιδήποτε βρεθεί στα χέρια του

Τίποτα δεν άλλαξε και τίποτα δε θα αλλάξει

Ο ένας καλύπτει τον άλλο...δε ξέρουν λένε ποιος προκάλεσε τα τραύματα στον άτυχο άνθρωπο...
Η υπόθεση ''ζαρντινιέρα παραμένει ατιμώρητη...
Και τον Κορκονέα με το ζόρι τον έδωσαν στη δικαιοσύνη και δε νομίζω να περνάει και πολύ άσχημα στη φυλακή

Νόμος είναι το δίκιο του αστυνομικού τελικά?
Πόσοι πολίτες νεκροί και τραυματίες, θύματα αστυνομικής βίας πρέπει να υπάρξουν ακόμα για να αλλάξει κάτι?












Παρασκευή 6 Μαΐου 2011

προσέξτε τι χαρίζετε γιατί κάποτε επιστρέφεται...




Η ειδοποιός διαφορά μας απο τα ζώα είναι ο νους...
που ορισμένες φορές δείχνει άρρωστος και ικανός για κάθε είδους κτηνωδία।

Αν υπάρχει κάτι το οποίο με εξοργίζει είναι η βιαιότητα κάθε μορφής।
Εκείνο όμως που με κάνει πραγματικά έξω φρενών είναι η βία του ανθρώπου προς τα ζώα।
Υπάρχουν άνθρωποι που αρέσκονται στο βασανισμό τους και δε διστάζουν να υπερηφανευτούν για το πόνο πους τους προκαλούν।
Η νομοθεσία ορίζει ποινή φυλάκισης σε περιπτώσεις κακοποίησης ζώων ωστόσο οι καταγγέλοντες είναι λίγοι ενώ τα περιστατικά πολλά


Ποτέ δε κατάλαβα πως μπορεί ανθρώπινο χέρι να στραφεί εναντίον ενός ζώου αντί να χαρίσει φροντίδα και χάδια।
Ποιός αρρωστημένος νους επιτρέπει σε αυτά τα δίποδα κτήνη να βασανίζουν και να θανατώνουν τόσες αθώες ψυχές।
Φυσικά φέρομαι ενάντια ακόμα και σε αυτούς που γίνονται μάρτυρες μιας τέτοιας παρανοικής κατάστασης και δε το καταγγέλουν μη κατανοώντας ότι άθελα τους γίνονται συνένοχοι αυτής τη τρέλας।

Οι κρεμασμένοι σκύλοι και τα ματωμένα γατιά όπως και να το κάνουμε δεν αποτελούν σε καμία περίπτωση δείγμα πολιτισμού.

Είναι γεγονός ότι ο καθρέφτης της κοινωνίας μας είναι η συμπεριφορά προς μας στα ζώα।

Εκτός απο τους βασανιστές των ζώων καταγγέλω και εκείνους τους ανεύθυνους που πέρνουν χαριτωμένα κουταβάκια και γατάκια λίγων ημερών χωρίς να σκεφτούν ότι κάποτε θα μεγαλώσουν και θα έχουν υποχρεώσεις απέναντί τους।
Έτσι τα πετάνε έξω απο τη πόρτα τους λες και η αγάπη τους εξαφανίζεται ως δια μαγείας και τα χαριτωμένα πρώην κουταβάκια γίνονται χαριτωμένα , ταλαιπωρημένα νυν αδέσποτα που γυρνούν πεινασμένα στο δρόμο।

Αυτά τα βλέμματα τους...
Με ''τσακίζει'' το βλέμμα ενός φοβισμένου αδέσποτου ζώου।
Με θυμώνει η συμπεριφορά όσων τα πετάνε στους δρόμους।
Με πληγώνει που δε μπορώ να τα βγάλω απο αυτή τη κατάσταση। Πέραν ενός χαδιού και λίγου φαγητού και νερού δε μπορώ να τους παρέχω μια στέγη μιαν οικογένεια , βλέπεις ο χώρος κατοικίας δεν επιτρέπει κατοικίδια।

Η πολιτεία θα έπρεπε να μη θυμάται τα αδέσποτα όποτε κάνει ολυμπιακούς αγώνες και της χαλάνε τη μόστρα। Θα πρέπει να μερυμνά ώστε να υπάρχουν χώροι φροντίδας όλων των αδέσποτων μέχρι να βρουν ξανά σπιτικό।
Έτσι δεν θα είναι εκεί έξω εύκολα θύματα στου καθενώς τη παράνοια, στις φώλες και τη κακοποίηση।

Η αποτροπή της κακοποίησης ζώων είναι υπόθεση όλων μας।
Πρέπει να έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά και το σθένος να καταγγείλουμε μιαν κακοποίηση ζώου।
Δε μας κάνει κόπο να έχουμε έξω απο τη πόρτα μας ένα μπολάκι φαγητό και νερό όπου αυτό είναι δυνατό।
Αν μπορούμε να δώσουμε στέγη σε ένα αδέσποτο ζώο αντί να αγοράσουμε κάποιο καθαρόαιμο θα ήταν μια πολύ καλή κίνηση। Άλλωστε το βλέμμα ευγνωμοσύνης που χαρίζουν αυτές οι ψυχές είναι το καλύτερο δώρο।

Ας καταλάβουμε ότι πρόκειται για ζωντανά πλάσματα με ψυχή με πλήρη αίσθηση του πόνου, της πείνας αλλά και της χαράς και της ευχαριστίας

Ας μάθουμε να χρησιμοποιούμε το νου που μας ξεχωρίζει απο αυτά για το καλό।
Ας μη ξεχνάμε πως ότι δίνουμε μας επιστρέφεται...
δεν είναι καλύτερο να προσέξουμε τι δίνουμε?














Τετάρτη 4 Μαΐου 2011

χρόνια μας αποπληρωτικά...


Ένας χρόνος ΔΝΤ ।
Δε θα πω να τα εκατοστήσει αν και δεν είμαι τόσο αισιόδοξη για να πω ότι δε το φοβάμαι...
Δεν έχω σκοπό να μιλήσω για διεφθαρμένη πολιτική, ούτε να επαναλλάβω τα λόγια όσων αφορίζουν και τους ३०० της βουλής। Δε θα βρίσω κανένα εκλεγμένο για αισχάτη προδοσία γιατί ξεπουλάμε την Ελλάδα κομμάτι-κομμάτι। Δεν θα πω κανένα ψεύτη για λεφτά που τελικά δεν υπάρχουν, δε θα πω κανένα κλέφτη για όσα μάζεψε στη τσέπη του επειδή του δώσαμε μια καρέκλα και εξουσία να μας ζητάει πίσω όσα μας έκλεψε και φυσικά δε θα κρίνω σε καμμία περίπτωση τις αγαπημένες ''δυνατές''ευρωπαικές χώρες που σαν τους γίπες περιμένουν να αρπάξουν όσα περισσότερα μπορούν απο την χώρα μου(
Όμως μεταξύ κατεργαρέων ειλικρίνεια...τους δώσαμε αρκετά δικαιώματα να μας ξεζουμίσουν...κάνω λάθος)?...
Ανάγκη τους έχουμε στο κάτω-κάτω όλα έχουν ένα τίμημα...εμείς το πληρώνουμε με λεφτά και με αξιοπρέπεια...
Γιατί να κατηγορήσω κάποιον για όλα αυτά?
Ποιά είμαι εγώ?
Εγώ είμαι απλά ένας ακόμα Έλληνας που θα αναγκαστεί να ζήσει υπό το καθεστός της οικονομικής τρομοκρατίας!!
Κάθε μέρα για χρόνια ακόμα θα περιμένω κι άλλα μέτρα που θα μου δυσκολεύουν ακόμα περισσότερο τη ζωή॥
Θα είμαι μια άνεργη πτυχιούχος। Μια ακόμα μέσα στους νέους αυτής της χώρας που ζουν χωρίς όνειρα।
Θα χτίσω το μέλλον μου με αβεβαιότητα...Θα φέρω στο κόσμο παιδιά που θα χρωστούν απο τη πρώτη μέρα της γέννησης τους άθελα τους...και θα γίνουν όπως εγώ...νέοι χωρίς όνειρα και φιλοδοξίες...απλοί αποπληρωτές ενός χρέους που δε δημιούργησαν...


και δε θέλω να ακούω αισχρές κουβέντες του τύπου ''μαζί τα φάγαμε'' γιατί εκείνοι πηγαίνουν ακόμα με τις αμαξάρες τους στη Βουλή, μένουν ακόμα σε βίλες, σπουδάζουν ακόμα τα παιδιά τους στο εξωτερικό, και τον ελεύθερο χρόνο τους αν δεν μας τρομοκρατούν στα παράθυρα των ειδήσεων, σίγουρα δε μετράνε τα λεφτά του μήνα για να επιλέξουν αν θα πληρώσουν τη ΔΕΗ η το νερό αυτον το μήνα...












Σίγουρα εκείνοι δε θα προβληματιστούν ποτέ για το δάνειο που όταν το πήραν έπερναν ανθρώπινο μισθό και τώρα τρέχουν και δε φτάνουν...
΄Αρα ακόμα και αν τα φάγαμε μαζί
αυτοί είναι ακόμα χορτασμένοι και ξέγνοιαστοι...όλοι εμείς τραβάμε το κουπί...
Είπα δε θα κρίνω κανέναν...
απλά είπα να κάνω έτσι έναν απολογισμό του τελευταίου
αυτού μνημονιακού χρόνου।


Στην αρχή είμασταν αισιόδοξοι ότι θα μπούμε στο μνημόνιο, θα κάνουμε μια κάποια υπομονή και θα βγούμε αλόβητοι...έπειτα μετά τα πρώτα μέτρα και τις πρώτες περικοπές αισθανθήκαμε ότι δε θα είναι και όσο εύκολο μας το παρουσίαζαν...σήμερα χάσαμε κάθε ελπίδα οτι μπορεί αυτή η χώρα να μας ζήσει αξιοπρεπώς...κάθε μέρα μετά τις ειδήσεις των οκτώ έχουμε μιαν επίμονη επιθυμία να χτυπήσουμε οικογενιακώς το κεφάλι μας στο τοίχο , η να τα μαζέψουμε και να φύγουμε।

Καμία δικαιοσύνη για όσα αρπάχτηκαν τόσα χρόνια...κυκλοφορούν αναμεσά μας και μας απειλούν με νέες περικοπές, νέα ποσοστά ανεργίας, αυξήσεις φόρων και η παράνοια δε σταματά πουθενά...


Νέο πετυχημένο...θα φορολογήσουν λέει τα μη αλκοολούχα ποτά।
Θα φορολογήσουν και το νερό?
Άμα δε φτάνουν τα λεφτά για την επόμενη δόση θα φορολογήσουν και το οξυγόνο που αναπνέουμε...
Εκεί να δείτε...θα μαζεύμαστε όλοι σε ένα σπίτι και θα αναπνέουμε εναλλάξ।

Δε φταίει ούτε το Πασόκ ούτε η Νέα Δημοκρατία...Δεν φταίνε οι πολιτικοί ανεξαρτήτου κόμματος...
Άμα εσείς μπορούσατε να αρπάζετε και να σας εκλέγουν για αυτό δε θα το κάνατε?
Ιδιαίτερα αν ξέρετε ότι δε θα υπάρχουν συνέπειες...
Και γιατί να υπάρξουν? Είμαστε ενεκτικός λαός εμείς, μάθαμε να αγριεύουμε λιγάκι και μετά να κάνουμε ''γαργάρα'' τα σκάνδαλα της κλεψιάς και της προδοσίας।
Υπόθεση βατοπεδίου, μίζες, κουμπαριές, βολέματα όλα έγιναν γαργάρα απο τον ελληνικό λαό।
Ομόλογα, χρηματηστήρια φύκια και μεταξωτές κορδέλες ο λαός τα κατάπιε κι ακόμα προσπαθεί να τα χωνέψει।

Φταίμε κι εμείς?
Είμαστε όντως ευκολόπιστοι।
Εμείς ζητάγαμε ρουσφέτια?
Ναι , αλλά ποιός μας έπεισε ότι το καλό είναι να μπει το παιδί μας στο δημόσιο?
Σας ψηφίζαμε?
Γιατί υπήρξε κανένας άλλος?






Αλήθεια τώρα...πότε η Ελλάδα υπήρξε ανεξάρτητη οικονομικά?
Πάντα δεκανίκια δε γυρεύαμε και πάντα μπαλώναμε τρύπες του παρελθόντος।
Τα δάνεια της Αγγλίας ακόμα να πληρωθούν।

Είδαμε την ακρόπολη να ''ποζάρει'' σε ξένο περιοδικό και να μας ζητάν να τη πουλήσουμε για να ξεχρεώσουμε...
Έτσι θα καταλήξουμε...βλέπεις κανένας Έλληνας πολιτικός δεν μας είπε ότι αν δεν υπάρχουν χρήματα να πληρώσουμε κάποια δόση οι δανειστές μας έχουν το διακαίωμα να πάρουν με κάθε νομιμότητα (εφόσον ανήκει στους μνημονιακούς όρους) οποιοδήποτε κομμάτι γης τους αρέσει। Αν και αυτό θεωρείτε σαφώς αντισυνταγματικό και αισχάτη προδοσία απο πλευράς όσων υπόγραψαν κάτι τέτοιο.


Θα πεί κάποιος τι άλλο μπορούσε να γίνει εκτός απο το να μπούμε στο μηχανισμό ''στήριξης''?
Μπορούσαμε κι αλλιώς απο μόνοι μας?
Χρειαζόμαστε έναν καλό ''νταβατζή'' και υπήρχαν καλοθελητές αυτό είναι όλο।
Τώρα...ότι και να πούμε θα μας πούνε ''σκάσε και κολύμπα''

Θαρρείς και ο κόσμος ξέχασε να φωνάζει και δε προσπαθεί να βρει τη φωνή,να χαμογελά και δε τον νοιάζει καθόλου।
Τι να φωνάξεις ,τι να ζητήσεις και απο ποιόν?
Το δώσαμε το τιμόνι ,πουλήσαμε και το όχημα και το ακολουθούμε τρέχοντας।

Τι να πω...καλά μας κουράγια και άντε και χρόνια μας αποπληρωτικά ...